Τάσεις Φυγής.

Τι ωραίο πρωινό σήμερα!Φωτεινό, ωραίο πρωινό!

Τι ωραία αυτή η μελαγχολία που νιώθω!Σκοτεινή αλλα γλυκιά μελαγχολία!

Μια και μόνο επιθυμία έχω τώρα...μακάρι να μπορούσα να πάρω τη τσάντα μου,ν'ανοίξω την πόρτα αλλά να μην βγώ στον κήπο του σπιτιού αλλά σ'ένα δρομάκι στο κέντρο του Ναυπλίου.Είναι από τα λίγα μέρη που δεν βαριέσαι το περπάτημα κι ας περνάς από τους ίδιους δρόμους,καθώς κάθε φορά ανάλογα τη θέση του ήλιου αλλά και τη διάθεσή σου φαίνεται και διαφορετικός.Κι όταν φτάσεις στην άκρη του λιμανιού μπροστά απο τα γεμάτα μαγαζιά βάζεις μουσική,ανάβεις ένα τσιγάρο και βλέποντας το Μπούρτζι απέναντι ονειροπολείς.

...μακάρι να μπορούσα να πάρω τη τσάντα μου,ν'ανοίξω τη πόρτα αλλά να μην βγώ στον κήπο του σπιτιού αλλά στην είσοδο του λιμανιού της Σύρου.Να περπατήσω ως την πλατεία δημαρχείου,να φτάσω ως την μικρή τη πλατεϊτσα μπροστά από τον Ο.Τ.Ε,ώσπου να καταλήξω στην Άνω Σύρο σ' ένα μικρό καφενεδάκι πίνοντας ελληνικό κι έχοντας στο πιάτο όλη την Ερμούπολη.

...μακάρι να μπορουσα να πάρω τη τσάντα μου ,ν'ανοίξω την πόρτα αλλά να μην βγώ στον κήπο του σπιτιού μου αλλά στον κήπο του σπιτιού του Ρίτσου μέσα στο κάστρο της Μονεμβασιάς.Μπροστα από ένα επιβλητικό σπίτι που στέκεται ψηλότερα από όλα τ' άλλα λες και γνώριζε ότι εκεί μέσα θα γίνουν μεγάλα πράγματα.Κάτσε λίγο στο πεζουλάκι κοίτα το πέλαγος και τα μανιασμένα κύμματα να χτυπούν τα τείχη του κάστρου τόσο δυνάτα σαν να πολιορκούν αυτό αλλά και σένα.

...μακάρι να μπορούσα...αλλά δεν μπορώ...