Δεν θα μπορούσα να μην το βάλω αυτό το τραγούδι...

Στου κεριού τη φλόγα σε κοιτώ

στης ψυχής το βάθος σ΄ακουμπώ

κι όλα γίνεσαι έτσι απλά σ΄ένα λεπτό

κι όλα τα ζω όλα τα ζω

Απόψε σε θέλω κοντά

ο χρόνος εδώ σταματά

στα μάτια γεννιέσαι

στο σώμα μου δίνεις φτερά

Απόψε σε θέλω κοντά μου

ο κόσμος πια δε με χωρά

μαζί σου στ΄αστέρια με στέλνεις

ταξίδια φιλιά

Μη χαθείς να μείνεις πάντα εδώ

τα σκαλιά σου δωσ΄μου ν΄ανεβώ

κι αν γλυστρίσω θ΄αφεθώ μεσ΄το κενό

να σ΄αγαπώ να σ΄αγαπώ

Απόψε σε θέλω κοντά

ο χρόνος εδώ σταματάστα μάτια γεννιέσαι

στο σώμα μου δίνεις φτερά

Απόψε σε θέλω κοντά μου

ο κόσμος πια δε με χωρά

μαζί σου στ΄αστέρια με στέλνεις

ταξίδια φιλιά

(πόσο μ'αρέσει να μου τραγουδάς,να με κοιτάς ταυτόχρονα,να μου κρατας το χέρι όπως πάντα.)

Πανικός με πιάνει όταν σκέφτομαι πως θα σε χάσω..δεν θέλω με τίποτα να γίνει κάτι τέτοιο...σ'αγαπάω τόσο πολύ που ξέρω ότι μαζί σου θέλω να 'χώ μέλλον...θέλω να ζήσω πολλά χρόνια..δεν θα ξαναβρώ κανένα άνθρωπο σαν και σένα...γι'αυτό είσαι μοναδική για μένα...θα κάνω τα πάντα για να σ'έχω δίπλα μου...να σε κρατάω να σε βλέπω και να σε ακούω έστω κι αν ποτέ δεν θα σε χορτάσω...γιατί αυτό δεν θα γίνει ποτέ...μου λείπεις...σε σκέφτομαι πολύ...σε λατρέυω όσο τίποτα άλλο...δεν ξέρω αν σε έχουν ξαναγαπήσει έτσι, πάντως εμένα όχι...δε ξέρω αν σε έχουν ξαναλατρέψει έτσι όπως εγώ πάντως εμένα όχι...δεν θέλω να σε χάσω...και μου απαντας ''δεν θα φύγω ποτέ.ποτέ''...γι 'αυτό το σπίτι το συγκεκριμένο για μένα είναι πάρα πολυ σημαντικό...έχουν ειπωθεί και γίνει πολλά ωραία πράγματα...αγαπημένα πράγματα...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ

''Τελικά αυτό που αξίζει περισσότερο στη ζωή είναι να σε κοιτώ στα μάτια και να πλημμυρίζω από

αγάπη.

Νομίζω αυτό θα είναι αρκετό για την υπόλοιπη ζωή μου.''

(δεν θυμάμαι τι σου απάντησα αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τρόπο που με κοιτάς...είναι μονάδικος και ανεπανάληπτος...κάνει την καρδιά μου να χτυπάει πιο δυνατά...κάνει τα μάτια μου να σε κοιτάνε με ακόμα περισσότερη αγάπη...κάνει τα χέρια μου να σε ακουμπάνε με ακόμα περισσότερη τρυφερότητα...κάνει εμένα να θέλω να μείνω δίπλα σου μέχρι τα γεραματά μας...)

ΤΗ ΧΑΡΑ

ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΩ ΟΤΑΝ Σ'ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ

ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΩ

ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΩ

ΕΛΑ

ΜΟΥ ΧΕΙ ΛΕΙΨΕΙ Η ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ

ΕΛΑ

ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ

έχω τόση μεγάλη ανάγκη να γράψω κάτι αλλά δεν μου 'ρχεται τίποτα...μάλλον νιώθω λίγο μόνη μου..έχω και τόσες ώρες να σου μιλήσω...είσαι η παρέα μου...η σύντροφιά μου..η σύντροφός μου...και όταν σταματάμε να μιλάμε νιώθω μισή...εσύ τώρα κοιμάσαι..μακάρι να μουν εκεί δίπλα σου κουρνιασμένη..να σε χαζεύω..να σε φιλάω...απλά να σε νιώθω δίπλα μου...να ξέρω πως όταν ξυπνήσεις εγώ θα μαι εκεί..κι όταν ξανακοιμηθείς το βράδυ παλι εκεί θα μαι... τυλιγμένη στα χέρια σου να προσπαθώ να με πάρει ο ύπνος...να έχω συνεχώς την μυρωδιά σου στα ρουθούνια μου χωρίς να χρειάζεται να ανταλλάσσουμε μπλούζες...έφτασε 9 παρά να σε ξυπνήσω να μην σε ξυπνήσω τι να κάνω?σε αφήνω προς το παρόν αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα αντέξω...σ'αγαπάω πολύ..μου λείπεις...σε σκέφτομαι...απο την αρχή νομίζω αυτά τα τελευταία ήθελα να πώ...είναι τα πιο σημαντικά και αυτά που μου βγαίνουν πιο έντονα τελικά...σ'αγαπάω...μου λείπεις..σε σκέφτομαι...

Αυτό το μπλουζάκι δεν έχει μόνο τ' άρωμά σου

έχει όλο τ' άγγιγμά σου

έχει όλο σου το σώμα,

το φιλί

αυτό το μπλουζάκι είσαι εσύ

Αυτό το μπλουζάκι δεν έχει μόνο τ' αρχικά σου

έχει όλο τ' όνομά σου

τον τρόπο που χαϊδεύεις,

που φιλάς

αυτό το μπλουζάκι για μας,

αυτό το μπλουζάκι για μας

Κι όλη τη νύχτα
κι όλη τη μέρα

θα σε φοράω, θα σε νιώθω ζεστά

και τα μανίκια θα γίνουν χέρια

θα τα κρατάω σφιχτά και θα μ' αγγίζουν ξανά

Αυτό το μπλουζάκι δεν έχει μόνο τ' άρωμά σου

έχει όλα τα βήματά σου

τον τρόπο που ανάβεις τσιγάρο στη βροχή

αυτό το μπλουζάκι είσαι εσύ

αυτό το μπλουζάκι είσαι εσύ