έχω τόση μεγάλη ανάγκη να γράψω κάτι αλλά δεν μου 'ρχεται τίποτα...μάλλον νιώθω λίγο μόνη μου..έχω και τόσες ώρες να σου μιλήσω...είσαι η παρέα μου...η σύντροφιά μου..η σύντροφός μου...και όταν σταματάμε να μιλάμε νιώθω μισή...εσύ τώρα κοιμάσαι..μακάρι να μουν εκεί δίπλα σου κουρνιασμένη..να σε χαζεύω..να σε φιλάω...απλά να σε νιώθω δίπλα μου...να ξέρω πως όταν ξυπνήσεις εγώ θα μαι εκεί..κι όταν ξανακοιμηθείς το βράδυ παλι εκεί θα μαι... τυλιγμένη στα χέρια σου να προσπαθώ να με πάρει ο ύπνος...να έχω συνεχώς την μυρωδιά σου στα ρουθούνια μου χωρίς να χρειάζεται να ανταλλάσσουμε μπλούζες...έφτασε 9 παρά να σε ξυπνήσω να μην σε ξυπνήσω τι να κάνω?σε αφήνω προς το παρόν αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα αντέξω...σ'αγαπάω πολύ..μου λείπεις...σε σκέφτομαι...απο την αρχή νομίζω αυτά τα τελευταία ήθελα να πώ...είναι τα πιο σημαντικά και αυτά που μου βγαίνουν πιο έντονα τελικά...σ'αγαπάω...μου λείπεις..σε σκέφτομαι...