Hope There's Someone

Hope there's someone Who'll take care of me When I die, will I go
Hope there's someone Who'll set my heart free Nice to hold when I'm tired
There's a ghost on the horizon When I go to bed How can I fall asleep at night How will I rest my head
Oh I'm scared of the middle place Between light and nowhere I don't want to be the one Left in there, left in there
There's a man on the horizon Wish that I'd go to bed If I fall to his feet tonight Will allow rest my head
So here's hoping I will not drown Or paralyze in light And godsend I don't want to go To the seal's watershed
Hope there's someone Who'll take care of me When I die, Will I go
Hope there's someone Who'll set my heart free Nice to hold when I'm tired

νάνι-νάνι

τελικά δεν είμαι μόνο εγώ η ωραία κοιμωμένη.έτσι όπως έχει κουρνιάσει στον καναπέ.πήγα να της μιλήσω και ξαφνικά είχε κοιμηθεί.καλά αυτό το κορίτσι στο τσεπάκι έχει τον ύπνο.και θα χει δει και όνειρο....είμαι απολύτως σίγουρη...με το κοντρόλ της τηλεόρασης στο χέρι.ελπίζω μόνο να είναι ωραίο όνειρο.να δώ πως θα την ξυπνήσω...με τον χορό των μπιζελιών...ναι τα κατάφερα....

Έχω ένα κόμπο στο λαιμό

δεν ξέρω αν είναι από καλό ή από κακό απλά υπάρχει...δεν έχει να κάνει με κανέναν μόνο με μένα...θέλώ τόσα πολλά πράγματα το εξής ένα κι όμώς δεν μπορώ να τα έχω όλα ή μάλλον όχι δεν μπορώ δεν ξέρω τον τρόπο να τα αποκτήσω...κι αυτό με πεθαίνει...τι θέλω πια και δεν μπορεί να ικανοποιηθεί;τι ζητάω κι εγώ;κάτι ξεχώριστό και για μένα...are you listening?κάτι που να με κάνει να ξεχάσω το παρελθόν να προχωρήσω μπροστά... και να μαι καλά και σε αυτόν τον τομέα της ζωής μου...είναι τόσο δύσκολο... κάποιος που θα με παίρνει αγκαλιά και θα 'ναι αυτό το διαφορετικό από όλες τις άλλες... που θα τον κοιτάζω και θα λέω... μαζί σου έχω όση υπομονή θες...έχω όση αγάπη θες...έχω όση ζωή θες...για το μόνο πράγμα που νιώθω καλά είναι ότι ξέρω έως κάποιο βαθμό τα χω ζήσει...αλλά δεν φτάνει...γιατί ξέρω πόσο υπέροχα είναι...και θέλω να το ξαναζήσω...δεν μπορώ άλλο...ειληκρινά...δεν μπορώ...πόσο ακόμα θα περιμένω...για ένα συναίσθημα τόσο υπέροχο...δεν έχω άλλη υπομονή...έχει εξαντληθεί...κάποιος ας μου εξηγήσει τι έχω φταίξει,τι έχει φταίξει... δεν ξέρω...



Όποιος φοβηθεί να ονειρευτεί

σώμα δεν θα βρει να μοιραστεί

κι όποιος κοιμηθεί πριν παραδοθεί

χάνει τη στιγμή που δεν γυρίζει πια

υ.γ ακούγωντας το milano των sigur ros

(το πιο ονειρικό τραγουδι που 'χει υπάρξει ποτέ)

ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

...................................

(ΟΥΤΕ ΧΑΡΕΣ,ΟΥΤΕ ΛΥΠΗΣΕΙΣ,ΟΥΤΕ ΜΥΣΤΙΚΑ,ΟΥΤΕ ΨΕΜΜΑΤΑ)

..........................................

ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΑ

Είναι απίστευτο να διαβάζεις το βλέμμα του άλλου κι όταν τα μάτια συναντιούνται να του δίνεις ασυναίσθητα όλα αυτά που βρίσκονται στο μυαλό σου.Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι προσπαθείς να κάνεις...και αυτό δεν το αντέχω!Πες το ...ότι είναι- πες το...

Μόνο να προσέχεις γιατί όλοι δεν έχουν τις ίδιες καλές προθέσεις που μπορεί να έχεις εσύ!Εκτός αν ότι γίνεται,γίνεται και με δική σου συγκατάθεση... (εννοώντας ότι έχεις καταλάβει τι προσπαθούν να κάνουν και ακριβώς επειδή είναι οι συγκεκριμένοι παραδίνεσαι για ακόμα μία φορά...)

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

Χάθηκα ξανά σε λαβυρίνθους

κι έχασα καιρό
Να σ'αναζητώ άμοιρη ψυχή μου
Έχασα καιρό άμοιρη ψυχή μου......

.

Θεέ μου πώς ποθώ μιαν ηλιαχτίδα
Ταίρι φωτεινό νά 'χω φυλαχτό
Σε ηλιόλουστη πατρίδα

Σε ταξίδι μυστικό

Με ουράνια πυξίδα

............Θέλω να σε βρω να σου ζητήσω μια πνοή

Θέλω να ντυθώ του έρωτά σου τη μορφή

Θέλω να χαρώ μαζί σου την ανατολή

Φως μου ακριβό,

αχ μη σπαταληθείς ανώφελα

...Σβήνω και ξεχνώ τα περασμένα

Ένα πρωινό όλα θά 'ναι αλλιώς

Τα κομμάτια μου ενωμένα

Θά 'χω δρόμο ανοιχτό

Και στο πλάι μου εσένα

......Θέλω να σε βρω να σου ζητήσω μια πνοή

Θέλω να ντυθώ του έρωτά σου τη μορφή

Θέλω να χαρώ μαζί σου την ανατολή
Φως μου ακριβό,

αχ μη σπαταληθείς ανώφελα

Για μιαν Ελένη...

αν είναι αλήθεια

πως κάποιος άλλος Τεύκρος, ύστερα από χρόνια,
ή κάποιος Αίαντας ή Πρίαμος ή Εκάβη
ή κάποιος άγνωστος, ανώνυμος που ωστόσο
είδε ένα Σκάμαντρο να ξεχειλάει κουφάρια,
δεν το 'χει μες στη μοίρα του ν' ακούσει
μαντατοφόρους που έρχουνται να πούνε
πως τόσος πόνος τόση ζωή
πήγαν στην άβυσσο
για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη.

Απόσπασμα από το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη¨ "ΕΛΕΝΗ"