Μας βλέπω σ' αυτό το τραγούδι...

Πάρε με αγκαλιά, τέρμα η δουλειά

Πάμε βόλτα απόψε μέχρι το ξημέρωμα

Βρήκαν τη βραδιά, βρες τα κλειδιά

Έχει Woody Allen σήμερα αφιέρωμα

Πόσο σ’ αγαπώ, πήρα ρεπό

Πες και στα παιδιά αν θέλουν αύριο να ‘ρθουνε

Πάμε

Η αγάπη ζει στα μικροπράγματα

Ζει στα ασήμαντα και στα απλά

Δωσ’ μου και άλλα τέτοια εσύ ασήμαντα

Για να ζήσω εγώ σημαντικά

Γύρισε νωρίς, αχ να χαρείς

Τρίψε μου τη πλάτη λίγο πριν ξαπλώσουμε

Τέλειωσε ο καφές, μου ΄λειψες χθες

Έλα το τραπέζι μια στιγμή να στρώσουμε

Δωσ’ μου ένα φιλί, δες το σκυλί

Τι χαρές που κάνει πάντα σαν φιλιόμαστε

Φως μου

Η αγάπη ζει στα μικροπράγματα

Ζει στα ασήμαντα και στα απλά

Δωσ’ μου και άλλα τέτοια εσύ ασήμαντα

Για να ζήσω εγώ σημαντικά

LOVE ROCKS

Έρωτας να 'ναι ή συφορά,

που κάποιου αγγέλου τα φτερά που έχει φορέσει κι έρχεται ακόμη μια φοράμε τέτοια δώρα

τρυφερά να με πλανέσει

Έρωτας να 'ναι η σιωπή

που όταν σε

το κλει γλυκά το στόμα

κι όταν μείνω μοναχή

στέκω βουβή κι εκστατική

ώρες ακόμα

Μα ό,τι και να 'ναι το ποθώ

και καλώς να 'ρθει το κακό

που είναι από σένα

θα γίνει υπέρτατο αγαθό

στα πόδια σου αν θα σωριαστώ

τ' αγαπημένα

Mon histoire c'est l'histoire d'un amour
Ma complainte c'est la plainte de deux cœurs
Un roman comme tant d'autres
Qui pourrait être le vôtre
Gens d'ici ou bien d'ailleurs
C'est la flamme qui enflamme sans brûler
C'est le rêve que l'on rêve sans dormir
Comme un arbre qui se dresse
Plein de force et de tendresse
Vers le jour qui va venir
C'est l'histoire d'un amour, éternel et banal
Qui apporte chaque jour tout le bien tout le mal
Avec l'heure où l'on s'enlace, celle où l'on se dit adieu
Avec les soirées d'angoisse et les matins merveilleux
Mon histoire c'est l'histoire qu'on connaît
Ceux qui s'aiment jouent la même, je le sais
Et tragique ou bien profonde
C'est la seule chanson du monde
Qui ne finira jamais.
C'est l'histoire d'un amour
Qui apporte chaque jour tout le bien tout le mal
Avec l'heure où l'on s'enlace, celle où l'on se dit adieu
Avec des soirées d'angoisse et les matins merveilleux
Mon histoire c'est l'histoire qu'on connaît
Ceux qui s'aiment jouent la même, je le sais
Mais naïve ou bien profonde
C'est la seule chanson du monde
Qui ne finira jamais
C'est l'histoire d'un amour

Μες στα σύννεφα,

ζωή μου

μακριά απ'τη φυλακή μου να με πας

Να μ'αγγίζει ο αέρας,

σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς.

Να κουρνιάζω στο πλευρό σου,

μες στο παραμιλητό σου να με βρεις.

Ν'ακουστεί το όνομά μου

κι εσύ ράγισε, καρδιά μουκι ας χαθείς,

ας χαθείς.

Να με σήκωνε ένα κύμα

να με λύτρωνε απ'το κρίμα της ψυχής.

Να ξεπλύνει το θυμό μου

να ξανάρθει τ'όνειρό μου να το δεις.

Ας ερχόταν ένα βράδυ

να 'χε φως κι όχι σκοτάδι να το ζεις.

Να μπορώ να σου γελάσω

κι ύστερα να προσπεράσω

κι ας χαθείς,

ας χαθείς.

Του μυαλού μου οι εικόνες

να 'σβηναν σαν να 'ταν πόρνες της στιγμής.

Να μην έχω να θυμάμαι όλα αυτά που με πονάνε,

ας χαθείς.

Να μην ξέρω πια τι κάνεις,

άλλο να μη με πικράνεις,

δεν μπορώ.

Δεν μπορώ να σε κοιτάζω

και στα λόγια να μη βάζω

σ'αγαπώ.

ΜΕΛΙΣΣΕΣ

Να σε μισήσω είν`αργά
αέρας με δροσολογά

με κυνηγούν οι μέλισσες

κι εσύ που δε με θέλησες.

Τινάζω το βασιλικό

να σταματήσω το κακό

σ`είχανε δέσει μάγισσες

μα πάλι εσύ με ράγισες.

Νυχτώνει βγαίνω να σε βρω

σα φεγγαράκι δυο μερώ

κλειστά παραθυρόφυλλα

να μ`αγαπάς πώς το`θελα.

Θυμάρι ρίχνω στις φωτιές

με τυραννούν οι ομορφιές

οι ομορφιές οι φόνισσες

κι εσύ που με λησμόνησες.

Αν κλάψω μη με φοβηθείς

την ένοιωσα και πριν χαθείς

μια πίκρα στο ροδόνερο

γιατί μ`αρνιόσουν τ`όνειρο.

Θα ρίχνω εκεί που περπατάς

τον όρκο μας να τον πατάς

κι ας με πονούν οι μέλισσες

κι εσύ που δε με θέλησες

Όταν εχω εσένα...

Όταν έχω εσένα μπορώ να ονειρεύομαι ξανά,

να ανοίγω μες στις θάλασσες πανιά,

να πιάνω με τα χέρια μου τον κόσμο να τον φτιάξω...

Όταν έχω εσένα μπορώ να μη βυθίζομαι αργά

τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά

και πιάνω το μαχαίρι το σκοτάδι να χαράξω...

Κάνε ένα βήμα,

να κάνω εγώ το επόμενο...

Αίμα μου και σχήμα,

λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο!

Όταν έχω εσένα,

κοιμάμαι σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο...

Δεν φοβού κανένα.

Εγώ κι εσύ στον κόσμο τον απάνθρωπο...

Εσύ κι εγώ...

Όταν έχω εσένα μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά,

μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά,

να πιάσω με τα χέρια μου τους δράκους να σκοτώσω...

Όταν έχω εσένα αντέχω πάω δίπλα στον γκρεμό!

Το ξέρω έχω ένα χέρι να πιαστώ,

κοντά μου έναν άνθρωπο τα χρόνια μου να ενώσω...

Κάνε ένα βήμα,

να κάνω εγώ το επόμενο...

Αίμα μου και σχήμα,

λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο!

Όταν έχω εσένα,

κοιμάμαι σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο...

Δεν φοβού κανένα.

Εγώ κι εσύ στον κόσμο τον απάνθρωπο...

Εσύ κι εγώ...

Όταν έχω εσένα...

Με τσιγάρα βαριά..

Και φτερό την καρδιά..

Πάντα φεύγω..

Σαν μεγάλο παιδί..

Που τα πάντα έχει δει..
Λες κι είναι έργο..

Μ' αλλαγμένη φωνή..
Μη ντραπώ και φανεί..

Ψυθυρίζω..

Και φυσώ Τον Καπνό..

Με μια δόση θυμό..

Που μα ποτέ δε τελείωνω..

Ό,τι αρχίζω..

Κι είν' οι δρόμοι υγροί..

Τι κατάλαβαν τι...

Από μένα..

Λες και τα μυστικά..

Τα κρατούσα κρυφά..

Για να μείνουν κρυμμένα..

Με τσιγάρα βαριά..

Μια βουτιά στα βαθειά..

Κι επιπλέω..
Κι ας μην είναι σωστό..

Πάντα ό,τι σκεφτώ..

Θα το λέω...

Μ' αλλαγμένη φωνή..

Τεντωμένο σκοινί..

Να βαδίσω..

Τον τραβώ τον καπνό..

Με μια δόση θυμό..

Που ποτέ δε μπορώ..

Όσα θέλω να αρχίσω..

Κι είν' οι δρόμοι υγροί..

Τι κατάλαβαν τι...

Από μένα..

Λες και τα μυστικά..

Τα κρατούσα κρυφά..

Για να μείνουν κρυμμένα