Πάμε να φύγουμε αγάπη μου

έχει στεγνώσει το δάκρυ μου

πάμε να φύγουμε αγάπη μου.

Πάμε να φύγουμε σήμερα
δεν έχει η αγάπη μας σύνορα

πάμε να φύγουμε σήμερα.

Μέσα στα χέρια σου κλείνομαι

στην αγκαλιά σου αφήνομαι

πάμε καρδιά μου να φύγουμε.

Πάμε να φύγουμε αγάπη μου

έχει στεγνώσει το δάκρυ μου

πάμε να φύγουμε αγάπη μου.

Θα προχωράμε μαζί

μέσα σ' αυτή τη ζωή

θα προχωράμε μαζί

κι όπου μας βγάλει.

Θα προχωράμε μαζί

κάνε κουράγιο γιατί

έχει ανηφόρα μπροστά

κι είναι μεγάλη.

Πάμε να φύγουμε αγάπη μου

πάμε Απρίλη και Μάρτη μου

πάμε να φύγουμε αγάπη μου.

Γύρω ο κόσμος τρελάθηκε

κι όμως η αγάπη μας στάθηκε

τίποτα ακόμα δεν χάθηκε.

Με την αγάπη σου κέρνα με

είσαι τα πάντα για μένανε

άλλο δεν έχω κανένανε.

Πάμε να φύγουμε αγάπη μου

πάμε Απρίλη και Μάρτη μου

πάμε να φύγουμε αγάπη μου.

Θα προχωράμε μαζί...

I give her all my love

That's all i do

And if you saw my love

You'd love her too

I love her

She gives me ev'rything

And tenderly

The kiss my lover brings

She brings to me

And i love her

A love like ours

Could never die

As long as i

Have you near me

Bright are the stars that shine

Dark is the sky

I know this love of mine

Will never die

And i love her

Bright are the stars that shine

Dark is the sky

I know this love of mine

Will never die

And i love her

Κοντά σου

Κοντά σου η θλίψη ανθίζει σα λουλούδι
κι’ ανύποπτα περνά μέσ’ στη ζωή.
Κοντά σου όλα γλυκά κι’ όλα σα χνούδι,
σα χάδι, σα δροσούλα, σαν πνοή.

Here we are
On earth together

It's you and I

God has made us

fall in love

It's true
I've really found

Someone like you

Will it stay

The love you feel for me

Will you say

That you will be by my side

To see me through

Until my life is through

Well in my mind

We can conquer the world
In love you and I

You and I,

you and I...

I'm glad

At least in my life

I've found someone

That may not be here forever

To see me through

But I found strength in you

Cause in my mind
You will stay here always

In love you and I

You and I,

you and I

You and I,

you and I

You and I

In my mind

We can conquer the world

In love you and I

You and I,

you and I

You and I...

Η ένταση ενός καινούριου έρωτα

εξαρτάται από τη μοναξιά

που προηγήθηκε από αυτόν.

(από το βιβλίο ΣΑΒΒΑΤΟΓΕΝΝΗΜΕΝΗ

της ΜΑΛΒΙΝΑΣ ΚΑΡΑΛΗ

με κείμενα λίγο πρίν τον θάνατό της)

Τι πιο απλό....?

Τι πιο απλό

τι πιο μεγάλο

να΄μαι για σένα ότι έχεις
μαζί σου πια δεν αμφιβάλλω

να αγαπάς

μόνο ν΄αντέχεις

Τι πιο απλό

τι πιο μεγάλο

είσαι ο λόγος που υπάρχω

δεν έχω ανάγκη

τίποτα άλλο

τον ουρανό σου φτάνει να΄χω

Τι είναι αγάπη;

Αγάπη είναι να σου δίνω

χωρίς ποτέ να σου το λέω

συ να πονάς, μα εγώ να κλαίω

και στ' άγγισμά σου να ριγώ

Αγάπη είναι να σε κλείνω

τις νύχτες μες στα βλέφαρά μου

για να σε βλέπω στα όνειρά μου

και να σου γλυκοτραγουδώ

Αγάπη είναι να σου παίρνωτα βογκητά μέσ' από τα στήθια

και σαν παιδί με παραμύθια

γλυκά να σε παρηγορώ

Αγάπη είναι εγώ να γέρνω

για να κρατιέσαι εσύ ολόρθος

εσύ ο ακριβός μου πόθος

και το αθάνατο νερό.

ΘΕΛΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ...........

Θέλω ένα σπίτι ζεστό
θέλω ένα χάδι απαλό
και το φιλί που δεν αφήνει σημάδι
Θέλω μι’ αγάπη απλή
να με ξυπνάει το πρωί
να την κρατάω αγκαλιά κάθε βράδυ
Να μου μιλάει γλυκά
κι όταν γυρνώ απ’ τη δουλειά
να μη μ’ αφήνει να πάω πουθενά
Θέλω μια σχέση σωστή
θέλω μια νέα ζωή
Μία μικρή εκδρομή με τ’ αμάξι
Θέλω το ράδιο ανοιχτό
θέλω ένα σκύλο πιστό
και όλα γύρω μου είναι σε τάξη
δεν θα ζητήσω πολλά για να περνάμε καλά
και τρυφερά η ζωή θα κυλά.

Όσα εσύ δεν ξέρεις....

Δεν ξέρεις οτι βουρκώνουν τα μάτια μου τον τελευταίο καιρό όταν με γυρνάς σπίτι το βράδυ μέσα στο αυτοκίνητο...

Δεν ξέρεις οτί κλαίω κάποιες φόρες όταν ξάπλώνω το βράδυ για να κοιμηθώ επειδή μου λείπεις και θα 'θελα τόσο πολύ να ήμουν στην αγκαλιά σου...

Δεν ξέρεις πως τις φορές που λανθασμένα ίσως παίρνω εκείνο το θλιμμένο ύφος από μέσα μου πονάω πολύ και νιώθώ οτι σ'αγαπάω ακόμα περισσότερο...

Δεν ξέρεις πως μου λείπεις τις μέρες που είμαστε χώρια...

Δεν ξέρεις πόσο πραγματικά σ'αγαπώ...δεν έχεις ιδέα...

Δεν θα μπορούσα να μην το βάλω αυτό το τραγούδι...

Στου κεριού τη φλόγα σε κοιτώ

στης ψυχής το βάθος σ΄ακουμπώ

κι όλα γίνεσαι έτσι απλά σ΄ένα λεπτό

κι όλα τα ζω όλα τα ζω

Απόψε σε θέλω κοντά

ο χρόνος εδώ σταματά

στα μάτια γεννιέσαι

στο σώμα μου δίνεις φτερά

Απόψε σε θέλω κοντά μου

ο κόσμος πια δε με χωρά

μαζί σου στ΄αστέρια με στέλνεις

ταξίδια φιλιά

Μη χαθείς να μείνεις πάντα εδώ

τα σκαλιά σου δωσ΄μου ν΄ανεβώ

κι αν γλυστρίσω θ΄αφεθώ μεσ΄το κενό

να σ΄αγαπώ να σ΄αγαπώ

Απόψε σε θέλω κοντά

ο χρόνος εδώ σταματάστα μάτια γεννιέσαι

στο σώμα μου δίνεις φτερά

Απόψε σε θέλω κοντά μου

ο κόσμος πια δε με χωρά

μαζί σου στ΄αστέρια με στέλνεις

ταξίδια φιλιά

(πόσο μ'αρέσει να μου τραγουδάς,να με κοιτάς ταυτόχρονα,να μου κρατας το χέρι όπως πάντα.)

Πανικός με πιάνει όταν σκέφτομαι πως θα σε χάσω..δεν θέλω με τίποτα να γίνει κάτι τέτοιο...σ'αγαπάω τόσο πολύ που ξέρω ότι μαζί σου θέλω να 'χώ μέλλον...θέλω να ζήσω πολλά χρόνια..δεν θα ξαναβρώ κανένα άνθρωπο σαν και σένα...γι'αυτό είσαι μοναδική για μένα...θα κάνω τα πάντα για να σ'έχω δίπλα μου...να σε κρατάω να σε βλέπω και να σε ακούω έστω κι αν ποτέ δεν θα σε χορτάσω...γιατί αυτό δεν θα γίνει ποτέ...μου λείπεις...σε σκέφτομαι πολύ...σε λατρέυω όσο τίποτα άλλο...δεν ξέρω αν σε έχουν ξαναγαπήσει έτσι, πάντως εμένα όχι...δε ξέρω αν σε έχουν ξαναλατρέψει έτσι όπως εγώ πάντως εμένα όχι...δεν θέλω να σε χάσω...και μου απαντας ''δεν θα φύγω ποτέ.ποτέ''...γι 'αυτό το σπίτι το συγκεκριμένο για μένα είναι πάρα πολυ σημαντικό...έχουν ειπωθεί και γίνει πολλά ωραία πράγματα...αγαπημένα πράγματα...

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ

''Τελικά αυτό που αξίζει περισσότερο στη ζωή είναι να σε κοιτώ στα μάτια και να πλημμυρίζω από

αγάπη.

Νομίζω αυτό θα είναι αρκετό για την υπόλοιπη ζωή μου.''

(δεν θυμάμαι τι σου απάντησα αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ τον τρόπο που με κοιτάς...είναι μονάδικος και ανεπανάληπτος...κάνει την καρδιά μου να χτυπάει πιο δυνατά...κάνει τα μάτια μου να σε κοιτάνε με ακόμα περισσότερη αγάπη...κάνει τα χέρια μου να σε ακουμπάνε με ακόμα περισσότερη τρυφερότητα...κάνει εμένα να θέλω να μείνω δίπλα σου μέχρι τα γεραματά μας...)

ΤΗ ΧΑΡΑ

ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΩ ΟΤΑΝ Σ'ΑΓΚΑΛΙΑΖΩ

ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΩ

ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΩ

ΕΛΑ

ΜΟΥ ΧΕΙ ΛΕΙΨΕΙ Η ΖΕΣΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ

ΕΛΑ

ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ

έχω τόση μεγάλη ανάγκη να γράψω κάτι αλλά δεν μου 'ρχεται τίποτα...μάλλον νιώθω λίγο μόνη μου..έχω και τόσες ώρες να σου μιλήσω...είσαι η παρέα μου...η σύντροφιά μου..η σύντροφός μου...και όταν σταματάμε να μιλάμε νιώθω μισή...εσύ τώρα κοιμάσαι..μακάρι να μουν εκεί δίπλα σου κουρνιασμένη..να σε χαζεύω..να σε φιλάω...απλά να σε νιώθω δίπλα μου...να ξέρω πως όταν ξυπνήσεις εγώ θα μαι εκεί..κι όταν ξανακοιμηθείς το βράδυ παλι εκεί θα μαι... τυλιγμένη στα χέρια σου να προσπαθώ να με πάρει ο ύπνος...να έχω συνεχώς την μυρωδιά σου στα ρουθούνια μου χωρίς να χρειάζεται να ανταλλάσσουμε μπλούζες...έφτασε 9 παρά να σε ξυπνήσω να μην σε ξυπνήσω τι να κάνω?σε αφήνω προς το παρόν αλλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα αντέξω...σ'αγαπάω πολύ..μου λείπεις...σε σκέφτομαι...απο την αρχή νομίζω αυτά τα τελευταία ήθελα να πώ...είναι τα πιο σημαντικά και αυτά που μου βγαίνουν πιο έντονα τελικά...σ'αγαπάω...μου λείπεις..σε σκέφτομαι...

Αυτό το μπλουζάκι δεν έχει μόνο τ' άρωμά σου

έχει όλο τ' άγγιγμά σου

έχει όλο σου το σώμα,

το φιλί

αυτό το μπλουζάκι είσαι εσύ

Αυτό το μπλουζάκι δεν έχει μόνο τ' αρχικά σου

έχει όλο τ' όνομά σου

τον τρόπο που χαϊδεύεις,

που φιλάς

αυτό το μπλουζάκι για μας,

αυτό το μπλουζάκι για μας

Κι όλη τη νύχτα
κι όλη τη μέρα

θα σε φοράω, θα σε νιώθω ζεστά

και τα μανίκια θα γίνουν χέρια

θα τα κρατάω σφιχτά και θα μ' αγγίζουν ξανά

Αυτό το μπλουζάκι δεν έχει μόνο τ' άρωμά σου

έχει όλα τα βήματά σου

τον τρόπο που ανάβεις τσιγάρο στη βροχή

αυτό το μπλουζάκι είσαι εσύ

αυτό το μπλουζάκι είσαι εσύ

Μπορείς να σταματήσεις να κλαίς?Δεν μπορώ να σε βλέπω άλλο έτσι.Δεν κουράστηκες ακόμα?Ολόκληρο το καλοκαίρι αυτό το πράγμα γίνεται.Τι σου φταίει?Τι σου συμβαίνει?Είσαι δυστυχισμένη?Είσαι ευτυχισμένη?Τι είσαι?Πάλι τα μάτια σου θα είναι πρησμένα.Πάλι θα προσπαθείς να τα καμουφλάρεις με λίγο μολύβι και σκιά...
Είναι φοβερά αντιφατικό το τι ευτυχία νιώθεις την ώρα που από την άλλη κλαίς από λύπη.Είσαι ευτυχισμένη όταν σκέφτεσαι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο,τα χαρακτηριστικά του,τον τρόπο που σε κοιτάει,τα χείλη αυτά που μπορείς να μείνεις καθηλωμένη για ώρες και να τα φιλάς.Να κοιτάς τον λαιμό της ,τα χέρια της πως μπλέκονται και σφίγγουν τα δικά σου λες και συ ένα τοσοδούλικο,αδύναμο ανθρωπάκι είσαι ικανό να τη σώσεις.
Σ'αγαπάει πολύ και το ξέρεις γι'αυτό και αποδέχεσαι πράγματα και καταστάσεις,γιατί θεωρείς ότι η αγάπη είναι πιο σημαντική και πάνω άπο όλα και δεν θα αφήσεις τίποτα να σου καταστρέψει αυτο το υπέροχο που έχεις.
Κάποιες φορές σκέφτεσαι όμως ότι εντάξει έχεις και μια υπόσταση δεν μπορούν να σε καβαλήσουν ολοί και να εκμεταλλεύονται την καλοσύνη σου.Βέβαια μην ξεχνάς ότι εσύ τους έδωσες το περιθώριο και το δικαίωμα να το κάνουν.Ας το κάνουν λοιπόν, αν αυτό τους καλύπτει και νιώθουν καλά με τον εαυτό τους ας το κάνουν...
Εκείνες όμως τις φορές που κάνεις τέτοιες σκέψεις ένα πράγμα σου 'ρχεται στο μυαλό,το πρόσωπό της,αυτός ο άνθρωπος που σε προσέχει,σε φροντίζει,σε κοιτάει και νιώθεις μοναδική και ξέρεις ότι δεν είναι μόνο εντυπωσή σου.Είναι για σένα ότι πολυτιμότερο έχεις,είναι κάτι που το ήθελες τόσο καιρό,είναι ο άνθρωπος που θέλεις να ζήσεις πολλά χρόνια μαζίτου.Να είσαι δίπλα του ότι κι αν του συμβεί,κι εκείνος σε σένα ανιδιοτελώς και χωρίς πισωγυρίσματα.
Με ρωτάει μερικές φορές αν το περίμενα να την αγαπήσω τόσο πολύ.Δεν ξέρω αν το περίμενα ή όχι ξέρω όμως ότι το νιώθω και ότι πιστεύω ότι το αξίζει.Αξίζει να την αγαπάνε αξίζει να της φέρονται σωστά και όμορφα γιατί είναι καλός άνθρωπος.
Εσύ από την άλλη προσπαθείς, χωρίς να το καταφέρνεις πάντα ,να σταματήσεις τις ερωτήσεις τύπου "μ'αγαπάς" πια δεν σου κάνουν αίσθηση,σε ξενέρωσαν και δείχνουν και τις ανασφάλειές σου.Εκείνη την ώρα που θέλεις ν'ακούσεις το σ'αγαπώ της, πές της το καλύτερα εσύ,είναι ακόμα πιο ωραίο...
Ποπο..πώς πέρασε η ώρα,κοίτα πόσες γραμμές έχεις γράψει..Παρατήρησες ότι σταμάτησες να κλαίς.Δεν πονάς πια,δεν σφίγγεται η καρδιά σου..Το γράψιμο τα γιατρευει όλα..άργησες να το καταλάβεις αλλά...Πρέπει να γίνεις σκληρή.Όχι για τους άλλους για σένα..αλλά δεν θα 'σαι σύ αν γίνει κάτι τέτοιο.Ξέρω ότι φοβάσαι κιόλας και για τον τρόπο που θα γίνει αυτό,φοβάσαι μην τους χάσεις και δεν μπορείς να σηκώσεις αυτό το τίμημα,φοβάσαι γενικά να μιλήσεις να πεις αυτό που πραγματικά θέλεις γιατί πάντα βάζεις τους άλλους προτεραιότητα ..και δεν σε ενοχλεί γιατί ειναι σημαντικοί για σενα.Εσύ είσαι σημαντική για μένα και ξέρεις σε ποιά αναφέρομαι..ότι πιο σημαντικό...ότι πιο αγαπημένο...ότι πιο ξεχωριστό...

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΩ

ΚΑΙ

ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΒΑΖΩ

Σ'ΑΓΑΠΩ

Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει

Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι

Στην ζωή μου χρώμα το χαμόγελό σου

Ήρθες και κατάργησες για πάντα το χειμώνα

Το χαμόγελό σου είναι αυτό που λείπει

Και διψούν για σένα της καρδιάς μου όλοι οι χτύποι

Το χαμόγελό σου χρώμα στη ζωή μου

Στο χαμόγελό σου μοιάζουν όλα αληθινά

Το χαμόγελό σου μόνη αμοιβή μου

Μου χαμογελάς

και νοιώθω εγώ παιδί ξανά

ΑΣΠΙΡΙΝΙ

Σαν παιδιά χωρίς γονείς όλοι εμείς,

μετά τις 12 στα σπίτια μας γυρνάμε,

τόσοι φίλοι συγγενείς κι όμως κανείς,

ένα τηλέφωνο να μάθει πώς περνάμε,

τα παιδιά που συναντώ, όταν θα βγω,

έχουν παράπονα που μοιάζουν στα δικά μου,

πίνουν καπνίζουν κι αγαπούν όπως εγώ,

όμως κανένας τους δεν ήρθε πιο κοντά μου.

γι' αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ με το παράθυρο ανοιχτό

να μετρηθώ με τη ζωή που μου ' χει μείνει,

γι αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ

κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ

θα νικηθώ με ένα καφέ

και μια ασπιρίνη.

Σα παιδιά χωρίς γονείς πόσο να πιείς,

να δεις διπλά όσα και μόνα τους πονάνε,

πόσα χρόνια ν' αρνηθείς προτού τα δείς,

μπροστά στα μάτια σου χαμένα να περνάνε.

Τα παιδιά που συναντώ μελαγχολούν

βλέπουν το μέλλον σαν αγάπη που χει αργήσει

κάνουνε όνειρα τις νύχτες όταν πιούν,

κι όμως κανείς τους δε τολμάει να τα ζήσει.

Γι' αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ με το παράθυρο ανοιχτό

να μετρηθώ με τη ζωή που μου χει μείνει,

γι αυτό κι εγώ θα κοιμηθώ

κι όταν ξυπνήσω πριν ντυθώ,

θα νικηθώ μ' ενα καφέ

και μια ασπιρίνη.

είμαι συνέχεια δίπλα σου και σου κρατάω το χέρι...

Να σε δώ να ξυπνάς

να σε λούζει το φώς

κι'ένας άγιος κρυφός

να τρυπώνει στη μέρα

δίχως να με ρωτάς

ν' ανασαίνεις φιλιά και γλυκά να μου λες καλημέρα

Μέσα στον ύπνο μη χαθείς γιατί αν σε δει η σελήνη

θα κλέψει την αγκάλη σου για να 'χει συντροφιά

κι αν φέγγεις στο στερέωμα μονάχος του θα μείνει

ο ουρανός μου που διψά ν' αγγίξει τη στεριά

In the summertime...

Κι εσύ κι εγώ

Εγώ σ' αγαπάω,

εγώ σε πονάω

εγώ με τη σκέψη σου ζω,

εγώ, αγάπη μου, εγώ.

- Κι εγώ, αγάπη μου,

κι εγώ.

Να δεις τι παθαίνω,

να δεις πώς πεθαίνω

τα χέρια σου όταν κρατώ,

ριγώ, αγάπη μου, ριγώ.

- Κι εγώ, αγάπη μου, κι εγώ.

Κι εσύ, αγάπη μου,

κι εσύκι εγώ,

αγάπη μου, κι εγώ

κι εσύ κι εγώ.

Σ' αυτό τον κόσμο,

γλυκιά μου αγάπη,

είμαστε μόνο εσύ κι εγώ.

Σ' αυτό τον κόσμο που είν' από στάχτη

χωράμε μόνο εμείς οι δυο,

εσύ κι εγώ,

εσύ κι εγώ

εσύ, αγάπη μου, κι εγώ.

Εγώ σ' αγαπάω,

εγώ σε πονάω

εγώ με την έννοια σου ζω,

εγώ, αγάπη μου, εγώ.

- Κι εγώ, αγάπη μου, κι εγώ.

Να δεις πώς πετάω,

να δεις πώς μεθάω
μονάχα και να σε σκεφτώ,

ριγώ αγάπη μου ριγώ.

- Κι εγώ, αγάπη μου, κι εγώ.

-'Ηταν μια φορά και ένα καιρό όταν όλα ξεκίνησαν κάπως έτσι:
¨Καλησπέρα τι κάνεις;Ελπίζω να μην ενοχλώ.Και εύχομαι να με θυμάσαι,είμαι _ _ _ _,είχαμε γνωριστεί στη Μυροβόλο ένα βράδυ.Καλά είσαι;¨
Και με συζητήσεις περί αλτσχάιμερ και καταρράκτη...

-Φτάσαμε στο:
¨Πέρασα όμορφα.Είσαι πολύ γλυκιά.Θέλω σίγουρα να ξαναβγούμε...¨

-Έπειτα:
¨Νομίζω ότι αρχίζω να σε ερωτεύομαι...¨

-Μετά από λίγο καιρό:
¨Έχω κι εγώ την εντύπωση πως αρχίζω να σε ερωτεύομαι...¨



Και ξαφνικά φτάνεις στο επίπεδο να λές σ'αγαπώ και να το εννοείς...

-Πέρασαν οι μήνες:
¨Είναι υπέροχο,νιώθω απίστευτη ευτυχία ψυχούλα μου όμορφη¨

-Μέχρι τώρα:
¨Μια νύχτα τρελή, σπας το γυαλί..Κόψε με..Όμως έλα..Μια νύχτα τολμάς θα'ναι για μας η πιο μεγάλη τρέλα...¨

...ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

4 μέρες.......

Ain't no sunshine when she's gone.

It's not warm when she's away.

Ain't no sunshine when she's gone

and she's always gone too long

anytime she goes away.

Wonder this time where she's gone,

wonder if she's gone to stay

Ain't no sunshine when she's gone

and this house just ain't no homeanytime she goes away.

And I know, I know, I know, I know, I know,I know,

I know, I know, I know, I know, I know,I know, I know,

I know, I know, I know, I know,I know, I know, I know,

I know, I know, I know,I know, I know, I know

Hey, I ought to leave the young thing alone,

but ain't no sunshine when she's gone,

ain't no sunshine when she's gone,

only darkness everyday.

Ain't no sunshine when she's gone,

and this house just ain't no home

Anytime she goes away.

Anytime she goes away.

Anytime she goes away.

Anytime she goes away.

Anytime she goes away.

Ήταν κάποτε μια λέξη

στριμωγμένη σ' ένα στόμα

κι όπως πέρναγαν τα χρόνια

βρήκε ανάσα να ειπωθεί

Ήρθε η στιγμή

Εσύ

Ήταν κάποτε ένα βήμα

φοβισμένο να πατήσει

έψαχνε καιρό μια λύση

κι ήρθε ένα σώμα, μια φωνή

έλα να του πει

Εσύ

Ήταν κάπου μια σταγόνα πεταμένη μπρος στον ήλιο

Ζήταγε να βρέξει λίγομε το νερό να ενωθεί

Ξέσπασε βροχή

Εσύ

Ήταν κάποτε και κάπου

η ιστορία κάποια λάκκου

που σκαβόταν μ' ένα νύχι

τον είχε η τύχη μια στιγμή

βγήκαν θησαυροί

Εσύ, εσύ, εσύ, εσύ

She may be the face I can't forget
The trace of pleasure or regret
Maybe my treasure or the price I have to pay
She may be the song that summer sings
May be the chill that autumn brings
May be a hundred different things
Within the measure of a day
She may be the beauty or the beast
May be the famine or the feast
May turn each day into a Heaven or a Hell
She may be the mirror of my dreams
A smile reflected in a stream
She may not be what she may seem
Inside her shell....
She, who always seems so happy in a crowd
Whose eyes can be so private and so proud
No one's allowed to see them when they cry
She maybe the love that cannot hope to last
May come to me from shadows in the past
That I remember 'till the day I die
She maybe the reason I survive
The why and wherefore I'm alive
The one I care for through the rough and ready years
Me, I'll take the laughter and her tears
And make them all my souvenirs
For where she goes I've got to be
The meaning of my life is
She....She
Oh, she....

Τι είναι αυτό το πράγμα με σένα?

Τι είναι αυτό το συναίσθημα?

Τι είναι αυτό το σφύξιμο στη καρδιά?

Τι είναι αυτός ο κόμπος στο στομάχι?

Τι είναι αυτό το βαθύ κοίταγμα στα μάτια?

Τι είναι αυτό το τρέμουλο στα πόδια?

Τι είναι αυτοί οι ψύθηροι?

Τι είναι αυτή η φροντίδα?

Τι είναι αυτά τα κλάμματα?

Τι είναι αυτές οι συγγνώμες?

Τι είναι αυτοί οι "άλλοι"?

Τι ειναι αυτή η ένταση?

Τι είναι αυτές οι συνεχείς ερωτήσεις?

Τι είναι αυτό το άγγιγμα στο πόδι?

Τι είναι αυτό το νοιάξιμο?

Τι είναι αυτή η μαυρίλα κάποιες φορές?

Τι είναι αυτό το φώς κάποιες άλλες?

Τι είναι αυτή η εντύπωση ότι έχει περάσει πολύς καιρός?

Τι είναι αυτό το αχόρταγο?

Τι είναι αυτές οι ανασφάλειες?

Τι είναι αυτή η επιβεβαίωση?

Τι είναι όλα αυτά που υπάρχουν ακόμα?

Είναι όλα αυτά που εγώ κι εσύ περιμέναμε πολύ καιρό για να 'ρθουν

What is your heart colour?

Σ’ αγαπώ.

Δεν μπορώ τίποτ’ άλλο να πω

πιο βαθύ,

πιο απλό,

πιο μεγάλο!

Don't cry....

I spend the night

Yeah looking for my insides in a hotel room

Waiting for you

Were gonna make it tonight

Yeah something in the air tells me the time is right

So we'd better get it on

And DJ, play a song for the Lovers, tonight

Please, play a song for the lovers, tonight

Don't wanna wait

Lord I've been waiting all my life but I'm too late again

I know but I was scared

Can't you see I'm moving like a train into some foreign land

I ain't Got a Ticket for this ride but I will

Ooh, play a song for the Lover,

tonight DJ, play a song for the Lover, tonight

DJ, play a song for the Lovers, tonight Please play a song for the Lovers, tonight Can't stop

looking back no no One more for the lovers

Oh brother won't you lend a hand

I'm alone in a room and I'm waiting for love

I don't know when this trains gonna stop

But I'm telling you friend

I don't want to get up

HEAL THE PAIN...

Όποιος φοβηθεί να ονειρευτεί

σώμα δεν θα βρει να μοιραστεί

κι όποιος κοιμηθεί πριν παραδοθεί

χάνει τη στιγμή που δεν γυρίζει πια

(δεν έχω σκοπό πια να χάσω καμία στιγμή...όταν είχα γράψει αυτή την φράση τον Γενάρη τα πράγματα ήταν αλλιώς...τώρα είναι όμως η πιο κατάλληλη στιγμή να μπει αυτή η στροφή...τότε κάτι έγραφε από πάνω τώρα από κάτω...τώρα μέσα σε παρένθεση τότε χωρίς...τότε γράφτηκε με πίκρα τώρα με χαρά...τότε ήμουν μόνη τώρα είμαι ερωτευμένη...)

As a child, I knew

That the stars could only get brighter

And we would get closer

Get closer

Oooooh
As a child, I knew

That the stars could only get brighter

That we would get closer

Get closer

Leaving this darkness Behind
Mmmm-mmmmOooooooh
Now that I’m older

The stars should lie upon my face

When I find myself alone

Find myself alone

Oooooh
Now that I’m older

The stars should lie upon my face

And when I find myself alone

I feel like I

am blind

I Feel itFeel itFeel itFeel it

Like I am blind

I am blind
I wish the stars could shine now

For they are closer

They are near

But they will not present my present

They will not present my present
I wish the light could shine now

For it is closer

It is near

But it will not present my present

It makes my past and future painfully clear
To hear you nowTo see you now

I can look outside myself

And I must examine my breath and look inside

Ooooooh
To see you nowTo hear you now

I can look outside myself

And I must examine my breath and look inside

Because I feel blind

Because I feel blind
I feel itI feel itI feel it

Like I Like I’m blind

Ooooooh

The movie will

Mmmm, and feel it

Ooooooh

I feel itFeel it

Η ΤΡΕΛΑ είναι ένας ΚΑΒΓΑΣ μεταξύ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ και ΨΥΧΗΣ...

Ο δικός μου ο δρόμος....

Έπεσε Έρωτας...

Είπα δε θέλω άλλο μπελά στον κόσμο αυτό

ό,τι στο τέλος κατακτώ μ' έχει διαλύσει

πέρασα όνομα κι αριθμό στο κινητό

να δω ποια κλήση η καρδιά θ' αναγνωρίσει.

Κάτι βδομάδες γυροφέρνω και ρωτώ

τον κουρασμένο μου εαυτό να ξεστομίσει

αφού μπερδεύτηκα και σ' ερωτεύτηκα

στην κατηφόρα ασ' το βράχο να κυλήσει.

Τέρμα τα ψέματα,

πέσανε βλέμματα

άναψαν αίματα κι ανοίξανε μπουκάλια

πέστο και μη ρωτάς,

έπεσε έρωτας

έπεσε έρωτας μεγάλη ανασφάλεια.

Όλα είναι τέλεια κι απ' την εμβέλεια

ήρθ' η συντέλεια, βραχήκαν προσκεφάλια

πέστο και μη ρωτάς,

έπεσε έρωτας

έπεσε έρωτας κι ανοίξανε μπουκάλια.

Είπα δε θέλω άλλο αίσθημα βαρύ

άσπρο και μαύρο κάνουν γκρι κι έχω μια θλίψη

γιατί ειν' ο έρωτας μια πράξη τολμηρή

κι άντε να βρει καιρό η καρδιά να καταλήξει.

Κάτι βδομάδες γυροφέρνω και μπορεί

η αυτοάμυνα να μ' έχει εγκαταλείψει

κι αφού μπερδεύτηκα και σ' ερωτεύτηκα

πάμε ξανά για τ' ανεμοδαρμένα ύψη

Κράτα με και μη σε νοιάζει....

Ποτήρι το ποτήρι τη θάλασσα μετρώ

σπυρί σπυρί την άμμο.

Κι απάνω πού' χω φθάσει σε λογαριασμό

όλα τα χάνω.

Πατάω όπου πατούσες και σ' ακολουθώ

μα σβήνονται τα χνάρια.

Σου δίνω ό,τι ζητούσες και σου τραγουδώ

στ 'απομεινάρια.

Ξυπνάω και κοιμάμαι κι όλο παρακαλώ

κι εσύ να με θυμάσαι.

Τα βράδια ξαγρυπνάω και σε νοσταλγώ

κι εσύ κοιμάσαι.

αυτό τον τόνο του λευκού στο βλέμμα

Αυτό είναι το ωραίο με το λευκό μπορείς να του δώσεις ότι χρώμα θές, αναλόγως τη διάθεσή σου ή βλεποντάς το να αλλάζει η διάθεσή σου και να του δίνεις το χρώμα της.

Ε_ _ _ _

Πάρε τα χνάρια π' άφησαν τα μαύρα δάκρυά μου
κι έλα απόψε να με βρεις εκεί στην ερημιά μου
Βήμα - βήμα, δάκρυ - δάκρυ,
θα με βρεις σε κάποιαν άκρηνα κλαίω για σέν' αγάπη μου,
που χρόνια ζεις μακριά μου
Αντιλαλούν οι ρεματιές όταν αναστενάζω
και απ' την καρδιά μου βγαίνουν φωτιές για σένα όταν σπαράζω.
Πάρε τα 'χνάρια να με βρεις και σώσε με αφού μπορείς
Δακρύζουν μάτια και καρδιές όταν αναστενάζω
κι' από τα στήθια βγαίνουν φωτιές για σένα όταν σπαράζω.
Πάρε τα χνάρια να με βρεις και σώσε με αφού μπορείς.

(σ'ευχαριστώ πολύ!)

-Είναι καλύτερο μερικές φορές να θυμώνεις με ανθρώπους που εμπιστεύεσαι.

-Γιατί?

-Γιατί θα σ΄αγαπάνε έτσι κι αλλιώς.

Μου θυμίζει την πεταλουδίτσα που υπήρχε κάποτε μέσα μου...

http://jellyannadarling.deviantart.com/gallery/

Hello darkness,
my old friend,
Ive come to talk with you again,

Because a vision softly creeping,

Left its seeds while I was sleeping,

And the vision that was planted in my brain

Still remains

Within the sound of silence.

In restless dreams I walked alone

Narrow streets of cobblestone,

neath the halo of a street lamp,

I turned my collar to the cold and damp

When my eyes were stabbed by the flash

ofA neon light

That split the night

And touched the sound of silence.

And in the naked light

I sawTen thousand people,

maybe more.

People talking without speaking,

People hearing without listening,

People writing songs that voices never share

And no one deared

Disturb the sound of silence.

Fools said i,

you do not know

Silence like a cancer grows.

Hear my words that I might teach you

Take my arms that I might reach you.

But my words like silent raindrops fell,

And echoedIn the wells of silence

And the people bowed and prayed

To the neon God they made.

And the sign flashed out its warning,

In the words that it was forming.

And the signs said, the words of the prophets

Are written on the subway walls

And tenement halls.

And whisperd in the sounds of silence.

(γκαρίζω,φωνάζω,τσιρίζω,ουρλιάζω)

Thank u for listening my pain

Sorry for listening my pain

Deeper than love

http://www.knottywood-treasures.com/

Γυρίζεις σαν τη σβούρα!

Πόσο ακόμα θα γυρνάς στα στέκια εκείνα που σ΄ έχουνε πικράνει Ανήσυχο μου αλάνι πότε θα βρεις λιμάνι τόση ντροπή δεν φτάνει Το κόλπο αφού δεν πιάνει ετούτο το σεργιάνι γέμισε μυστικά. Ψέματα, ανώφελα μπερδέματα, ψεύτικα κανακέματα Και χρυσά στέμματα φτιαγμένα από χαρτί Ολόκληρη η Γη γέμισε με γκρεμούς και ρέματα Κάνε τα πάντα απόψε να θυμίζουνε γιορτή Γιορτή και πανηγύρι, μην κάνεις το χατίρι Σ΄ αυτούς που θέλουνε να πιουν του κόσμου όλη τη γύρη Μοιάζει δειλία η σιωπή μα κι οι φωνές άκουτες γίναν γραφικές και όσο μένεις έτσι θα είσαι πάντα στο κοστούμι ένας λεκές και στο χαρτί τους μια μουτζούρα,γυρίζεις σαν τη σβούρα! Αγρίμια που σε σκιάζουν στα όνειρα σου Κερί που λιώνει η ζωή σου τώρα πια Σημάδι βάζεις για να βρεις τα βήματα σου Γκρεμός μπροστά σου ένα σάλτο κι άντε γεια Ανύπαρκτη μου μοιάζει η μορφή σου Και φοβισμένο σκύλο που εκάνε ζημία Κοιμάσαι και ξυπνάς μα η ψυχή σου Σ΄ ένα κρεβάτι δεμένη με σκοινιά

(κατεβαίνοντας την Συγγρού...)

Οπωσδήποτε παράθυρο...

http://www.hiroshiwatanabe.com/

Hope There's Someone

Hope there's someone Who'll take care of me When I die, will I go
Hope there's someone Who'll set my heart free Nice to hold when I'm tired
There's a ghost on the horizon When I go to bed How can I fall asleep at night How will I rest my head
Oh I'm scared of the middle place Between light and nowhere I don't want to be the one Left in there, left in there
There's a man on the horizon Wish that I'd go to bed If I fall to his feet tonight Will allow rest my head
So here's hoping I will not drown Or paralyze in light And godsend I don't want to go To the seal's watershed
Hope there's someone Who'll take care of me When I die, Will I go
Hope there's someone Who'll set my heart free Nice to hold when I'm tired

νάνι-νάνι

τελικά δεν είμαι μόνο εγώ η ωραία κοιμωμένη.έτσι όπως έχει κουρνιάσει στον καναπέ.πήγα να της μιλήσω και ξαφνικά είχε κοιμηθεί.καλά αυτό το κορίτσι στο τσεπάκι έχει τον ύπνο.και θα χει δει και όνειρο....είμαι απολύτως σίγουρη...με το κοντρόλ της τηλεόρασης στο χέρι.ελπίζω μόνο να είναι ωραίο όνειρο.να δώ πως θα την ξυπνήσω...με τον χορό των μπιζελιών...ναι τα κατάφερα....

Έχω ένα κόμπο στο λαιμό

δεν ξέρω αν είναι από καλό ή από κακό απλά υπάρχει...δεν έχει να κάνει με κανέναν μόνο με μένα...θέλώ τόσα πολλά πράγματα το εξής ένα κι όμώς δεν μπορώ να τα έχω όλα ή μάλλον όχι δεν μπορώ δεν ξέρω τον τρόπο να τα αποκτήσω...κι αυτό με πεθαίνει...τι θέλω πια και δεν μπορεί να ικανοποιηθεί;τι ζητάω κι εγώ;κάτι ξεχώριστό και για μένα...are you listening?κάτι που να με κάνει να ξεχάσω το παρελθόν να προχωρήσω μπροστά... και να μαι καλά και σε αυτόν τον τομέα της ζωής μου...είναι τόσο δύσκολο... κάποιος που θα με παίρνει αγκαλιά και θα 'ναι αυτό το διαφορετικό από όλες τις άλλες... που θα τον κοιτάζω και θα λέω... μαζί σου έχω όση υπομονή θες...έχω όση αγάπη θες...έχω όση ζωή θες...για το μόνο πράγμα που νιώθω καλά είναι ότι ξέρω έως κάποιο βαθμό τα χω ζήσει...αλλά δεν φτάνει...γιατί ξέρω πόσο υπέροχα είναι...και θέλω να το ξαναζήσω...δεν μπορώ άλλο...ειληκρινά...δεν μπορώ...πόσο ακόμα θα περιμένω...για ένα συναίσθημα τόσο υπέροχο...δεν έχω άλλη υπομονή...έχει εξαντληθεί...κάποιος ας μου εξηγήσει τι έχω φταίξει,τι έχει φταίξει... δεν ξέρω...



Όποιος φοβηθεί να ονειρευτεί

σώμα δεν θα βρει να μοιραστεί

κι όποιος κοιμηθεί πριν παραδοθεί

χάνει τη στιγμή που δεν γυρίζει πια

υ.γ ακούγωντας το milano των sigur ros

(το πιο ονειρικό τραγουδι που 'χει υπάρξει ποτέ)

ΘΕΛΩ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ

...................................

(ΟΥΤΕ ΧΑΡΕΣ,ΟΥΤΕ ΛΥΠΗΣΕΙΣ,ΟΥΤΕ ΜΥΣΤΙΚΑ,ΟΥΤΕ ΨΕΜΜΑΤΑ)

..........................................

ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΕΙΑ

Είναι απίστευτο να διαβάζεις το βλέμμα του άλλου κι όταν τα μάτια συναντιούνται να του δίνεις ασυναίσθητα όλα αυτά που βρίσκονται στο μυαλό σου.Δυσκολεύομαι να καταλάβω τι προσπαθείς να κάνεις...και αυτό δεν το αντέχω!Πες το ...ότι είναι- πες το...

Μόνο να προσέχεις γιατί όλοι δεν έχουν τις ίδιες καλές προθέσεις που μπορεί να έχεις εσύ!Εκτός αν ότι γίνεται,γίνεται και με δική σου συγκατάθεση... (εννοώντας ότι έχεις καταλάβει τι προσπαθούν να κάνουν και ακριβώς επειδή είναι οι συγκεκριμένοι παραδίνεσαι για ακόμα μία φορά...)

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ

Χάθηκα ξανά σε λαβυρίνθους

κι έχασα καιρό
Να σ'αναζητώ άμοιρη ψυχή μου
Έχασα καιρό άμοιρη ψυχή μου......

.

Θεέ μου πώς ποθώ μιαν ηλιαχτίδα
Ταίρι φωτεινό νά 'χω φυλαχτό
Σε ηλιόλουστη πατρίδα

Σε ταξίδι μυστικό

Με ουράνια πυξίδα

............Θέλω να σε βρω να σου ζητήσω μια πνοή

Θέλω να ντυθώ του έρωτά σου τη μορφή

Θέλω να χαρώ μαζί σου την ανατολή

Φως μου ακριβό,

αχ μη σπαταληθείς ανώφελα

...Σβήνω και ξεχνώ τα περασμένα

Ένα πρωινό όλα θά 'ναι αλλιώς

Τα κομμάτια μου ενωμένα

Θά 'χω δρόμο ανοιχτό

Και στο πλάι μου εσένα

......Θέλω να σε βρω να σου ζητήσω μια πνοή

Θέλω να ντυθώ του έρωτά σου τη μορφή

Θέλω να χαρώ μαζί σου την ανατολή
Φως μου ακριβό,

αχ μη σπαταληθείς ανώφελα

Για μιαν Ελένη...

αν είναι αλήθεια

πως κάποιος άλλος Τεύκρος, ύστερα από χρόνια,
ή κάποιος Αίαντας ή Πρίαμος ή Εκάβη
ή κάποιος άγνωστος, ανώνυμος που ωστόσο
είδε ένα Σκάμαντρο να ξεχειλάει κουφάρια,
δεν το 'χει μες στη μοίρα του ν' ακούσει
μαντατοφόρους που έρχουνται να πούνε
πως τόσος πόνος τόση ζωή
πήγαν στην άβυσσο
για ένα πουκάμισο αδειανό για μιαν Ελένη.

Απόσπασμα από το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη¨ "ΕΛΕΝΗ"