Τι μου ξημερώνει αύριο?

ΜΙΑ ΖΑΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ

ΜΠΑΜ

ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ

(ΕΙΛΗΚΡΙΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΩ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΝΙΩΘΩ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΜΟΥ ΞΕΦΕΥΓΕΙ.ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ.ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ.Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΗΣ.ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΒΗΜΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΚΑΛΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ?)

Ένα περίεργο συναίσθημα με κατακλύζει.Ένα συναίσθημα που δεν μπορώ να καταλάβω από που πηγάζει.Πηγάζει από την μοναξιά αυτών των ημερών?Από τη συναντησή μου με το παρελθόν σήμερα το πρωί στις 11 στην Κηφισιά?

Η κούπα μου είχε γεμίσει από αναμνήσεις,ερωτο-απαντήσεις,συμβατικά αλλά και αληθινά χαμόγελα.Τα τσιγάρα μου πέρναγαν από διόδια....

• Πόσα έχεις καπνίσει?



• Πότε θα το κόψεις?
  


• Και η Εβελίνα καπνίζει.
  


• Και η Εβελίνα είχε παχύνει πέρυσι.



• Όλα μαζί τα κάνετε.
  

Μόνο που εγώ δεν της μιλάω -δεν θέλώ να επικοινωνούμε.Πως γίνεται καμιά φορά κι αυτά που έχεις να πείς στον άλλο στα λέει εκείνος...Χάρηκα παρ'όλα αυτά με το παρελθόν που συνάντησα σήμερα αφού κανόνισα να το συναντήσω και στη κοπή της πίτας με τους παλιούς συμμαθητές....(άντε να δούμε...)

Ή μήπως πηγάζει από τη συμπεριφορά ενός ανθρώπου με τον οποίο όποτε έρχομαι πολύ κοντά έχει έναν πολύ επιδέξιο τρόπο να με απομακρύνει λες και θα τον καταβροχθίσω ή θα του κλέψω κάτι πολύτιμο.Συναισθηματικά επαφή επιζητώ από ένα πολύ κοντινό μου άτομο...τίποτα άλλο.Έχει περάσει τόσος καιρός κι ακόμα δεν μπορώ να μάθω να μην με ενοχλεί ή τουλάχιστον να μάθω να προβλέπω αυτή του τη συμπεριφορά.

Που θα μου πάει όμως...